Sign o' the Time

Persoonlijke blog - door Dirk Braet, accountant-bestuurder.



Dit wordt inderdaad een nogal persoonlijke blog…
2020, het is me het jaar wel. Ik had het me eerlijk gezegd anders voorgesteld...


Op 1 januari van dit jaar werd ik 50 jaar. 
Ik zei dat ik “dubbel halverwege” was; ik ben van plan om 100 te worden, én ik was 25 jaar aan het werk en zou er met enthousiasme nog 25 jaar bij doen!


Ik had er ook een schitterend 2019 opzitten. Professioneel mijn beste jaar ooit. 
Zo wierf ik vier extra medewerkers aan (we hebben nu een team van 10 voltijdse medewerkers!);
ik verbouwde verder mijn kantoren;
er werd een ‘frontdesk’ gecreëerd;
we werkten verder aan digitalisering, vernieuwing en modernisering;
we verwelkomden vele nieuwe klanten;
we bleven werken aan een steeds betere dienstverlening;
en ik behaalde mijn hoogste omzet ooit.


Ik had eigenlijk ook dat ganse jaar 2019 met “1/1/2020”, mijn 50ste verjaardag, in m’n hoofd gezeten. Echt doorgaan om het vanaf die magische datum anders te kunnen gaan doen. Want ja, ik zou nog 25/50 jaar doorgaan, maar wel niet meer op dezelfde manier als die 50 die achter me liggen.


Ik zou en moest het anders aanpakken. Meer delegeren. Zaken uitbesteden. Praktisch, dagdagelijks werk en opvolging aan die top-medewerkers overlaten. Om dan mezelf nóg meer toe te leggen op die zaken waar ik er écht moet zijn: opstart en overname van nieuwe dossiers, begeleiding bij reorganisaties of belangrijke/moeilijke omstandigheden, onderhandelingen en besprekingen, en verder werken aan de uitbouw van een hedendaags en modern accountantskantoor.


Maar toen crashte ik...


Begin februari. Blijkbaar was ik er toch “over” gegaan. Het was ineens allemaal te veel. Een ganse week in m’n bed, slapen, slapen en nog eens slapen. Gelukkig was mijn team er dan om het kantoor verder te laten draaien. Wat een eer en geluk is het om zo’n team te mogen hebben!


En toen kwam in maart ook nog eens “corona”. Het feit dat een aantal zaken (vele besprekingen, fiscale controles, nieuwe opstarten, …) wegvielen, kwam me in deze revalidatieperiode ergens wel “goed uit”. Maar uiteraard waren er ook terug heel wat stressfactoren. 10 medewerkers moesten allemaal samen via telewerk aan het werk kunnen; de nodige spanning en stress rond veiligheid en hygiëne en bescherming moest geluwd worden; allerhande maatregelen dienden genomen en heel wat klanten dienden uiteraard bijgestaan te worden.


In september kwam dan “de tweede golf”. Ook wel écht voor ons. 


Ik werd ziek, écht ziek. 


10 dagen zat ik thuis met de ganse dag verschrikkelijke hoofdpijn, buikloop, niet het minste fut, met moeite van m’n bed naar de zetel en terug, 7 kg vermagerd. Een corona-test gaf een negatief resultaat, maar een week later belandde ik toch in het ziekenhuis, en werd wel een positieve Covid-test afgenomen. Met slechte longscans erbovenop. 4 dagen werd ik opgenomen op IC, ik kreeg een baxter en zuurstof toegediend, en antibiotica. Na een nieuwe longscan, en de melding “gelukkig ben je een jonge, gezonde vent” :-), mocht ik naar huis.


Het zal nog veel rusten en herstellen worden, maar we komen er wel!


Ondertussen had een medewerker ook (helemaal los van mijn besmetting) positief getest op Covid, waardoor het ganse kantoor dicht moest, iedereen zich moest laten testen en een quarantaine-periode gaan uitzitten. Gelukkig waren alle verdere uitslagen negatief, waardoor – na nog wat telewerk – het kantoor ook terug “open” kon.


Ik schreef vorig jaar het boek “60 Tips – Groeien als ondernemer” (www.groeiexperten.be), en sta nog steeds, heel ambitieus en altijd doorzettend, achter al deze principes en de “schwung” om groeiondernemers te steunen en begeleiden. Ook zelf wil ik nog verder groeien en evolueren.


Echter moeten we allemaal beseffen dat “evenwicht” steeds van belang is in alles wat we doen en ondernemen.


Als je ergens voor gaat, ga er dan écht en helemaal voor!
Maar las ook de nodige rustmomenten, afkoelmomenten en privé-momenten in. De boog kan niet altijd gespannen staan. Rust, ontspanning en vakantie zijn belangrijk. Spreek af met vrienden of familie om op café of restaurant iets te gaan eten of drinken. Boek een concertje, ga naar een event of bijeenkomst. Boek een reis(je), een weekendje, een citytrip. Je steunt er ook die ondernemers mee die het nu absoluut heel hard nodig hebben.


Hopelijk kan het “normale leven” dan ook snel weer terug komen. Een samenleving waar we elkaar allemaal ongelimiteerd kunnen en mógen zien. Waar we allemaal samen mogen afspreken. Waar we dicht bij elkaar, zonder angstig te moeten zijn van elkaar, van een optreden kunnen genieten, op café of op een terras kunnen zitten, … 
Waar we elkaar allemaal kunnen en mogen ‘vastpakken’, knuffelen en zoenen.


Want dát moet absoluut het doel van ons leven zijn en blijven; elkaar écht graag zien, van elkaar genieten, en van het leven genieten!


Laat ons hopen dat deze vreemde tijden vlug achter ons kunnen gelaten worden. Dat iedereen zo gezond mogelijk blijft, en de situatie op gezondheidsvlak (zowel lichamelijk als mentaal) voor onze hele samenleving zo goed mogelijk verteerd wordt.


Dat is mijn instelling voor mijn nog komende 50 jaar, én uiteraard ook mijn wens voor iedereen van jullie voor ongetwijfeld terug betere tijden die eraan komen!


Stay healthy.

Stay safe.

And be happy!



Dirk Braet

10/2020